Stan zagrożenia - Erica Spindler [Mira, 2014]

Autor: Erica Spindler

Tytuł: Stan zagrożenia

Tytuł oryginału: Cause for Alarm

Wydawnictwo: Mira

Tłumaczenie: Krzysztof Puławski

Liczba stron: 492

Oprawa: miękka

Erica Spindler niewątpliwie jest jedną z lepszych współczesnych autorek, które parają się tworzeniem powieści sensacyjnych, thrillerów czy romantyczno-kryminalnych miksów. Na mojej osobistej liście zajmuje całkiem wysokie miejsce, choć wciąż jest tuż tuż za Alex Kavą i jej serią o Maggie O'Dell, której jestem fanką. Pierwsze spotkanie z twórczością Spindler było spotkaniem jakże udanym - Zabić Jane wywarło na mnie tak duże wrażenie, że musiałam użyć, tak rzadko ostatnio widocznej, magicznej 9 w dziesięciostopniowej skali. Był ogień. Drugie spotkanie, czyli Cienie nocy stworzone razem z Kavą i Ellison odrobinę stłumiły mój entuzjazm. Teraz przyszedł czas na spotkanie numer trzy - na którą ze stron przeważy się szala sympatii?

Tym razem Erica Spindler zapoznała nas z rodziną Ryanów, Kate i Richardem, których marzeniem jest posiadanie dziecka. Cóż, w gruncie rzeczy ciężko powiedzieć, że to ich wspólne pragnienie, bo trzeba przyznać, że to serce Kate bije na alarm, by wreszcie móc trzymać w ramionach swą maleńką pociechę. Chcąc uszczęśliwić swoją żonę, Richard zdecydował się na adopcję. Jak można było się spodziewać, decyzja ta całkowicie odmieniła ich życie. I wcale nie chodzi tutaj o kwestie maleńkiego dziecka, które swoim krzykiem i płaczem wkradło się w ich poukładany, spokojny świat, w którym żyli we dwoje. Gdzieś tam, wcale nie tak daleko, czai się niebezpieczeństwo. Wydaje się, że biologiczna matka adoptowanej Emmy wcale nie chce pozostać w cieniu - wręcz przeciwnie, chce idealnej, szczęśliwej rodziny, którą ma teraz Kate. Oddając swoją córeczkę, oczekuje czegoś w zamian. I żeby tego było mało, ciągnie za sobą psychopatycznego mordercę, który chce ukarać Juliannę za jej zdradę. Jak ta cała pokręcona historia skończy się dla Ryanów? Czy w tak beznadziejnej sytuacji można liczyć na happy end?

Muszę przyznać, że początkowo ciężko było mi połapać się w fabule Stanu zagrożenia. Próbowałam opowiedzieć zarys tej historii swojemu Lubemu, ale za cholerę nie byłam w stanie jasno wyklarować kto jest kto, bez wprowadzania zbędnego zamętu. Mętlik jest, nie da się zaprzeczyć. Na szczęście początkowy supełek zagubienia szybko się rozplątuje i czytelnik jest w stanie jasno określić, co się dzieje. A dzieje się sporo. Bo nie dość, że Julianna miesza w życiu Ryanów, próbując uwieść Richarda w bardzo podły sposób (oj, jak mnie ten wątek denerwował, oj jak on mnie wkurzał), to jeszcze mamy wątek starej miłości Kate, która wciąż nie znalazła się w przeszłości, do której nie chce się wracać, a do tego wszystkiego mamy jeszcze psychopatycznego mordercę, który w gruncie rzeczy jest rządowym zabójcą rządnym zemsty. Nie, nie ma co liczyć na chwile wytchnienia, bo autorka nie znalazła tutaj chwili na przestoje. Choć nie jest to dzieło literackie i szczyt powieści sensacyjnych, to mimo wszystko Spindler serwuje nam solidną porcję gęsiej skórki i obgryzania paznokci w oczekiwaniu tego, co ma nadejść. Bohaterowie byli całkiem okej, choć niektóre wątki cholernie mnie denerwowały - patrząc z dystansu, człowiek ma wrażenie, że zrobiłby wszystko lepiej i chciałby doradzić książkowym postaciom, żeby zrobiły inaczej niż robią w rzeczywistości, bo nic tylko włosy z głowy rwać. Ocieramy się tutaj o stereotypy, które mnie osobiście doprowadzają do szewskiej pasji - jest sobie żona, dzidziuś i mąż. Żona zajmuje się dzidziusiem, mąż jest zazdrosny, więc co? Szuka pocieszenia u kochanki. I nóż się w kieszeni otwiera. Grrr! Niemniej jednak, pomijając takie małe niesnaski, jestem bardzo zadowolona z lektury Stanu zagrożenia Spindler. Jak dotąd był remis, jedna dobra książka, jedna słaba. Teraz z czystym sumieniem mogę dodać punkcik autorce, po cichu licząc na to, że kolejne przygody z jej twórczością również będą na jej korzyść. Lekki, przyjemny, a zarazem wstrząsający i wciągający thriller z nutką literatury kobiecej to coś, po co warto od czasu do czasu sięgnąć by przyprawić relaks odrobiną mocniejszych emocji.

  

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Mira