Requiem - Lauren Oliver

Do dziś pamiętam szum, który towarzyszył premierze pierwszej części trylogii Lauren Oliver. Delirium budziło w potencjalnych czytelnikach wiele emocji, w większości jednak było to radosne podekscytowanie i ten dreszczyk niepewności, czy znów nie przyjdzie zderzyć się ze ścianą zawiedzionych oczekiwań. Ale nie, nie w przypadku Delirium. Seria od początku budowana jest na oryginalnym, tętniącym emocjami pomyśle, który nie przynosi rozczarowań. Wreszcie przyszedł czas na zakończenie historii Leny i amor deliria nervosa. Czy będzie to pomyślne zwieńczenie cyklu? Owszem, będzie. Choć niedosyt też będzie. I żal, że to już koniec. Lauren Oliver wykreowała świat, w którym miłość jest chorobą. W gruncie rzeczy nie tylko miłość, uczucia jako takie również. Nie wyraża się sympatii, współczucia, nadmiernych emocji, bo każda z nich jest objawem wirusa, który opanował nasz umysł. A delirię się leczy, wpaja remedium i początkuje bezmyślną, obojętną na świat egzystencję. Ale są ludzie, którzy nie chcą poddać się systemowi, nie chcą zrezygnować z uczuć i nie chcą zrezygnować z miłości. Będą o nią walczyć, nawet jeśli przyjdzie im za to zginąć. Bo rewolucja musi nastąpić.

I tyle rzeknę o fabule, bo ci, co jeszcze serii nie poznali, będą się czuli jak na polu minowym pełnym spoilerów. Na zachętę niech wystarczy Wam sam pomysł, który zrodził się w głowie autorki - świat bez miłości. Potraficie to sobie wyobrazić? Nie? Lauren Oliver Wam w tym pomoże. I gwarantuję Wam, że ta wizja ani trochę się Wam nie spodoba, że tak jak Odmieńcy, będziecie chcieli walczyć o wolność do odczuwania emocji, o prawo do miłości.

 

źródło

Tak jak już wcześniej powiedziałam, idea tej serii od początku przypadła mi do gustu. Mimo że nie było to literackie dzieło sztuki, wzbudzało we mnie ogrom emocji, mieszaninę uczuć, która nie pozwoliła mi oderwać się od lektury. Zakończenie pierwszej części zmiażdżyło mnie totalnie i wiedziałam, że będę musiała czytać dalej. I czytałam. Nie zawiodłam się, bo autorka świetnie poradziła sobie z cyklem, który postanowiła napisać. Od pierwszego do ostatniego tomu trzyma się na wysokim poziomie, adrenalina nie opada nawet na moment, wręcz przeciwnie - wzrasta z każdym kolejnym rozdziałem. Robi się ostrzej, bardziej brutalnie i krwawo. W książce, w której bohaterowie żyją w świecie zakazanych emocji, nie można się było spodziewać tak ogromnej różnorodności wcześniej wspomnianych. A jednak, autorka serwuje nam niezłą wybuchową dawkę wrażeń. Takie książki lubię, takie które trzymają w napięciu, oburzają, denerwują i porywają.

No i niby pojawia się oklepany schemat towarzyszący niemal każdemu romansowi paranormalnemu, czyli trójkąt miłosny, ale jest on raczej subtelny, nie z tych nachalnych i naiwnych, od których dostaje się mdłości i myśli o rzyganiu tęczą. Bez dwóch zdań. Bohaterowie są silni, wyraziści, z pazurem. Fabuła prze do przodu, nie brakuje akcji. Seria jest bardzo dobra, na wysokim poziomie i jeśli jeszcze nie mieliście okazji jej poznać, żałujcie i czym prędzej naprawcie swój błąd. Warto poznać tę serię. 

SERIA

Delirium * Pandemonium * > Requiem <