Pandemonium - Lauren Oliver [PRZEDPREMIEROWO]

Pamiętacie świat wykreowany przez Lauren Oliver? Świat, w którym miłość traktowana jest jak choroba, którą trzeba wytępić na zawsze, nie pozwalając jej rozprzestrzenić się wśród mieszkańców miast, niczym najgorsza, śmiertelna zaraza. Amor deliria nervosa – to właśnie jej imię, którego ludzie unikają jak ognia. Ale Lenie, głównej bohaterce książek Oliver nie udało się jej powstrzymać. Nie była w stanie ustrzec się od wirusa namiętności rozprzestrzeniającego się w jej sercu i duszy. A wszystko za sprawą Alexa, który otworzył jej oczy, które dotąd nie zauważały, jak okrutny jest świat, w którym żyje. Alexa, którego pokochała całym swoim sercem, a który został jej odebrany przez ludzi bojących się delirii…

Po stracie swojego ukochanego, Lena próbuje odnaleźć się w Głuszy, miejscu wolnym od remedium, w którym miłość nie jest chorobą i czymś przerażającym. Z jednej strony, to miejsce, w którym można być sobą, bez żadnych ograniczeń, strażników czających się w ciemnych zaułkach i niespodziewanych nalotów, które mogą skończyć się więzieniem a nawet śmiercią. Z drugiej jednak strony, to miejsce niebezpiecznie, w którym człowiek zdany jest tylko na siebie i podobnych sobie ludzi, którzy odrzucili system i postanowili zamieszkać w dzikim świecie.

Ledwo żywa Lena trafia do jednej z osad Odmieńców, osób, które uniknęły remedium – niebezpiecznej operacji, podczas której zostaje się wyleczonym z amor deliria nervosa. Tam znajduje się wśród ludzi, którzy podzielają jej poglądy, zapewniają jej wikt i opierunek oraz słowa otuchy. Każdy z nich ma swoje życie „sprzed”, o którym nie chce wspominać. Również Lena próbuje zapomnieć o ukochanym Aleksie, którego straciła. Połączeni wspólnym cierpieniem chcą powstrzymać destrukcyjny system, który zamienia ludzi w bezmyślne istoty, niezdolne do odczuwania głębszych uczuć. Przyłączają się więc do ruchu oporu, który potajemnie sabotuje akcje zwolenników remedium i leczenia delirii.

Właśnie w ten sposób Lena poznaje Juliana, który jest głównym obiektem jej głównego zadania. Chłopak, w tym samym wieku, co Lena, jest najpopularniejszym zwolennikiem leczenia amor deliria nervosa wśród młodzieży. Dlatego właśnie jest tak bardzo ważny dla społeczeństwa – dzięki niemu można wyleczyć jeszcze więcej osób. Ale Lena i ruch oporu nie mają zamiaru do tego dopuścić, więc dziewczyna obiera sobie za cel Juliana podczas wielkiej manifestacji, na którą zjawiają się tłumy. Jednakże coś idzie nie tak. Wydaje się, że atak Hien popsuł wszystkie plany ruchu oporu i Leny, szczególnie, kiedy okazuje się, że dziewczyna została porwana razem z Julianem.

Czy dziewczynie uda się wyjść z tego cało? Kim jest ten tajemniczy Julian Fineman, którym wszyscy się interesują? Czy uda się zapanować nad zwolennikami remedium?

„Pandemonium” to drugi tom serii zatytułowanej Delirium, której autorką jest Lauren Oliver. Swego czasu pierwszy tom cyklu, który zatytułowany jest tak samo jak cała seria, robił wielką furorę wśród czytelników. Pomysł na potraktowanie miłości, jako zakazanej choroby, którą leczy się poważnymi operacjami, po której ludzie stają się bezuczuciową i beznamiętną papką, zdobył wielu zwolenników, co przełożyło się na pozytywne recenzje i wysokie oceny. A jak spisał się drugi tom? Wszak często bywa tak, że kontynuacje nie potrafią dotrzymać kroku początkowi serii i wychodzi jedna wielka klapa. Nie w tym wypadku.

Biorąc do ręki „Pandemonium” po raz kolejny można docenić pomysł, na jaki wpadła autorka. Niewątpliwie jest on oryginalny i przykuwający uwagę, w szczególności damskiej części moli książkowych. Któż nie lubi czytać o zakazanej miłości – miłości, która zabroniona jest każdemu obywatelowi, a nie tylko rozkapryszonej nastolatce, której rodzice są nadopiekuńczy.

Pierwsza część zachwyciła mnie wartościami, które przekazuje – siła miłości, przywiązania, walka z systemem bez względu na konsekwencje. W „Delirium” nie brakowało emocji, szczególnie w końcowej fazie lektury, która sprawiła, że chciałam dorwać kontynuację już, zaraz, natychmiast. Apetyt został podrażniony do granic. Na szczęście w tomie kolejnym Lauren Oliver nie szczędzi nam silnych emocji i wrażeń. Nie brakuje tutaj ostrości, brutalności i konsekwencji trudnych wyborów, których musi dokonywać główna bohaterka. W tomie tym bliżej poznajemy życie w Głuszy, któremu daleko jest do sielankowego i rajskiego żywota. Głusza to walka o przetrwanie każdego kolejnego dnia. Bitwa z chorobą, o dodatkową porcję pokarmu, która pozwoli przeżyć następną dobę. Wrażeń nie brakuje. Krwawych potyczek również.

Jednakże jest jeden minus, który mnie rozczarował, a raczej moje oczekiwania. Ci, którzy czytali pierwszy tom, wiedzą, w jakim dramatycznym momencie się on zakończył. Szał mnie ogarnął, kiedy okazało się, że w „Pandemonium” nic się nie wyjaśnia. Ze strony na stronę pojawiało się coraz więcej sfrustrowanych myśli, aż wreszcie nadeszła ostatnia strona, i co? I kolejna porcja frustracji, zaparty dech i gały z orbit, bo Lauren Oliver popełniła to samo przestępstwo względem czytelnika, co w części poprzedniej – zostawiła go z tysiącem bombardujących go pytań, niepewnością i wielką chęcią sięgnięcia po kolejny tom serii. No nie mogę, błagam, znowu?!

Pomijając jednak moje osobiste smutki, które zrodziły się podczas lektury dosłownie ostatniej strony „Pandemonium”, polecam tę serię z całego serca. Coś w niej jest, że chce się czytać. Może to pomysł autorki na fabułę? A może rwąca do przodu akcja? Z pewnością zaskakujące zakończenie, które nie da Wam spać po nocach. Czytajcie!

Moja ocena: 8,5/10  

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Otwarte

Recenzję można również znaleźć na portalu Secretum 

Seria:
1. Delirium
> 2. Pandemonium < 
3. Requiem